Cucumis sativus 'Green' - Komkommer Groene Vingers, Baby Perzisch, Snack Komkommer, Tuin Komkommer, Augurk Zaden

Beschrijving

Komkommer (Cucumis sativus) is een op grote schaal gekweekte klimplant in de familie Cucurbitaceae die meestal cilindrische vruchten draagt, die als groenten worden gebruikt. Beschouwd als een eenjarige plant, zijn er drie hoofdvariëteiten van komkommer - snijden, beitsen en burpless / pitloos - waarbinnen verschillende cultivars zijn gemaakt. De komkommer komt oorspronkelijk uit Zuid-Azië, maar groeit inmiddels op de meeste continenten doordat er op de wereldmarkt veel verschillende komkommersoorten worden verhandeld. In Noord-Amerika verwijst de term wilde komkommer naar planten in de geslachten Echinocystis en Marah, hoewel de twee niet nauw verwant zijn.

De komkommer is een kruipende wijnstok die in de grond wortelt en op latwerk of andere ondersteunende frames opgroeit, die zich om steunen wikkelen met dunne, spiraalvormige ranken. De plant kan ook wortel schieten in een grondloos medium, waarbij hij zich over de grond zal uitstrekken in plaats van een draagconstructie. De wijnstok heeft grote bladeren die een baldakijn over de vruchten vormen.

De vrucht van typische cultivars van komkommer is ruwweg cilindrisch, maar langwerpig met taps toelopende uiteinden, en kan zo groot zijn als 62 cm (24 inch) lang en 10 cm (4 inch) in diameter.

Komkommervruchten bestaan uit 95% water (zie voedingstabel). Botanisch gezien wordt de komkommer geclassificeerd als een pepo, een soort botanische bes met een harde buitenschil en geen interne verdelingen. Echter, net als tomaten en pompoenen, wordt het vaak gezien, bereid en gegeten als groente.

De meeste komkommercultivars zijn gezaaid en hebben bestuiving nodig. Hiervoor worden jaarlijks duizenden honingbijenkorven vlak voor de bloei naar de komkommervelden vervoerd. Komkommers kunnen ook worden bestoven via hommels en verschillende andere bijensoorten. De meeste komkommers die bestuiving vereisen, zijn zelfincompatibel en hebben dus het stuifmeel van een andere plant nodig om zaden en fruit te vormen. Er bestaan enkele zelfcompatibele cultivars die verwant zijn aan de cultivar 'Lemon'.

Enkele cultivars van komkommer zijn parthenocarpisch, waarvan de bloesems pitloos fruit creëren zonder bestuiving, wat de eetkwaliteit van deze cultivar aantast. In de Verenigde Staten worden deze meestal in kassen gekweekt, waarbij bijen worden uitgesloten. In Europa worden ze in sommige regio's buiten gekweekt, waar ook bijen uitgesloten zijn.

Traditionele cultivars produceren eerst mannelijke bloemen, daarna vrouwelijke, in ongeveer gelijke aantallen. Nieuwere gynoecious hybride cultivars produceren bijna alle vrouwelijke bloesems. Ze kunnen een pollenizer-cultivar tussengeplant hebben en het aantal bijenkorven per oppervlakte-eenheid wordt verhoogd, maar temperatuurveranderingen veroorzaken mannelijke bloemen, zelfs op deze planten, wat voldoende kan zijn om bestuiving te laten plaatsvinden.

In 2009 kondigde een internationaal team van onderzoekers aan dat ze het komkommergenoom hadden gesequenced.