Hibiscus sabdariffa / Sabdariffa rubra / Abelmoschus cruentus - Roselle, Jamaicaanse zuring, Florida Cranberry, Indiase Roselle, rode zuring zaden

Beschrijving

Een grote onderstruik, afkomstig uit tropisch Afrika en Azië met donkerrode stelen, witte tot roze bloemen en felrode zaaddozen. Het heeft een groot aantal toepassingen, waaronder als bron van sterke vezels, kleurstof voor levensmiddelen, thee en dranken, groente, jam en voor vele medicinale toepassingen. Zeer gemakkelijk te kweken in de tropen.

Roselle (Hibiscus sabdariffa) is een soort van bloeiende plant in het geslacht Hibiscus dat inheems is in Afrika, hoogstwaarschijnlijk West-Afrika. In de 16e en vroege 17e eeuw werd het verspreid naar respectievelijk West-Indië en Azië, waar het sindsdien op veel plaatsen is ingeburgerd. De stengels worden gebruikt voor de productie van bastvezels en de gedroogde cranberry-smakende kelken worden gewoonlijk doordrenkt om een populaire infusie te maken die bekend staat als carcade.

Roselle is een eenjarig of overblijvend kruid of op hout gebaseerde subshrub, groeit tot 2-2,5 m (7-8 ft) lang. De bladeren zijn diep drie- tot vijflobbig, 8-15 cm (3-6 inch) lang, afwisselend aangebracht op de stengels.

De bloemen hebben een diameter van 8-10 cm (3-4 inch), wit tot lichtgeel met een donkerrode vlek aan de basis van elk bloemblad en hebben een stevige, opvallende kelk aan de basis, 1-2 cm (0,39- 0,79 inch) breed, vergroot tot 3-3,5 cm (1,2-1,4 inch) en wordt vlezig en diep karmozijnrood naarmate de vrucht rijpt, wat ongeveer zes maanden duurt.

In India wordt de plant voornamelijk gekweekt voor de productie van bastvezel die wordt gebruikt in touwwerk, gemaakt van de stengel. De vezel kan worden gebruikt als vervanging voor jute bij het maken van jute. Hibiscus, met name roselle, wordt in de volksgeneeskunde gebruikt als diureticum en mild laxeermiddel.

De rode kelken van de plant worden in toenemende mate geëxporteerd naar de Verenigde Staten en Europa, met name Duitsland, waar ze worden gebruikt als kleurstof voor levensmiddelen. Het is te vinden op markten (als bloemen of siroop) in plaatsen, zoals Frankrijk, waar Senegalese immigrantengemeenschappen zijn. De groene bladeren worden gebruikt als een pittige versie van spinazie. Ze geven smaak aan de Senegalese vis- en rijstschotel thieboudienne. Er worden geen goede gegevens bijgehouden, maar de Senegalese regering schat de nationale productie en consumptie op 700 ton (770 short tons) per jaar. In Myanmar zijn hun groene bladeren het hoofdingrediënt in chin baung kyaw curry.

Brazilianen schrijven maagzuur, verzachtende en oplossende eigenschappen toe aan de bittere wortels.