Spinacia oleracea - Nasiona szpinaku

Opis

Szpinak (Spinacia oleracea) to liściasta, zielona roślina kwitnąca, pochodząca z centralnej i zachodniej Azji. Należy do rzędu Caryophyllales, rodzina Amaranthaceae, podrodzina Chenopodioideae. Jej liście są powszechnie jadalnym warzywem spożywanym na świeżo lub po przechowywaniu przy użyciu technik konserwujących poprzez puszkowanie, zamrażanie lub suszenie. Może być spożywany po ugotowaniu lub na surowo, a smak znacznie się różni; wysoką zawartość szczawianu można zmniejszyć przez gotowanie na parze.

Jest to roślina jednoroczna (rzadko dwuletnia), dorastająca do 30 cm wysokości. Szpinak może zimować w regionach o umiarkowanym klimacie. Liście są naprzemienne, proste, jajowate do trójkątnego i bardzo zmienne wielkości: 2-30 cm (1-12 cali) długości i 1-15 cm (0,4-5,9 cala) szerokości, z większymi liśćmi u podstawy rośliny i małe liście wyżej na łodydze kwiatowej. Kwiaty są niepozorne, żółto-zielone, 3-4 mm (0,1-0,2 cala) o średnicy i dojrzewają w małe, twarde, suche, grudkowate skupisko owoców 5-10 mm (0,2-0,4 cala) w poprzek zawierające kilka nasion.

W 2018 r. światowa produkcja szpinaku wyniosła 26,3 mln ton, a same Chiny stanowiły 90% całości.

Pierwotnie z perskiego asp?n??, do języków europejskich wszedł za pomocą łaciny, która otrzymała ją z arabskiego. Słowo „Palak” w języku hindi ma również swoje korzenie w języku perskim. Angielskie słowo „szpinak” pochodzi z końca XIV wieku od espinache (franc. épinard).

Szpinak pospolity (S. oleracea) przez długi czas był uważany za należący do rodziny Chenopodiaceae, ale w 2003 roku rodzina ta została połączona z Amaranthaceae w kolejności Caryophyllales. W rodzinie Amaranthaceae sensu lato szpinak należy do podrodziny Chenopodioideae.

Uważa się, że szpinak powstał około 2000 lat temu w starożytnej Persji, skąd został wprowadzony do Indii i starożytnych Chin przez Nepal w 647 r. jako „warzywa perskie”. W 827 r. Saraceni przywieźli szpinak na Sycylię. Pierwsza pisemna wzmianka o obecności szpinaku w Morzu Śródziemnym została odnotowana w trzech dziełach z X wieku: dziele medycznym al-R?z? (znany jako Rhazes na Zachodzie) oraz w dwóch traktatach rolniczych, jednym autorstwa Ibn Wa?sh?yah, a drugim Qus?us al-R?m?. Szpinak stał się popularnym warzywem w arabskim regionie Morza Śródziemnego i dotarł do Hiszpanii pod koniec XII wieku, gdzie Ibn al-Awwem nazwał go ra's al-buql, „wodzem zielonych liściastych”. Szpinak był również przedmiotem specjalnego traktatu w XI wieku Ibn ?ajj?j.