Ziziphus mauritiana - Indyjska Jujube, Indyjska Śliwka, Chińskie Jabłko, Indyjska Data, Chińska Data, Nasadki

Opis

Ziziphus mauritiana, znany również jako jujuba indyjska, śliwka indyjska, daktyl chiński, jabłko chińskie i maczana to tropikalny gatunek drzewa owocowego należący do rodziny Rhamnaceae. Często jest mylony z blisko spokrewnioną chińską jujubą (Z. jujuba), ale podczas gdy Z. jujuba preferuje klimat umiarkowany, Z. mauritiana jest tropikalna do subtropikalnej.

Ziziphus mauritiana to kolczasty, wiecznie zielony krzew lub małe drzewo o wysokości do 15 m, o średnicy pnia 40 cm lub większej; rozpościerająca się korona; kolce kolce i wiele opadających gałęzi. Owoce mają zmienny kształt i wielkość. Może być owalny, odwrotnie jajowaty, podłużny lub okrągły i może mieć długość 1-2,5 cala (2,5-6,25 cm), w zależności od odmiany. Miąższ jest biały i chrupiący. Lekko niedojrzały owoc jest nieco soczysty i ma przyjemny aromat. Skórka owocu jest gładka, błyszcząca, cienka, ale napięta.

Uważa się, że gatunek pochodzi z indo-malezyjskiego regionu Azji Południowo-Wschodniej. Obecnie jest powszechnie naturalizowany w tropikach Starego Świata, od Afryki Południowej przez Bliski Wschód do Subkontynentu Indyjskiego i Chin, Indomalajów, a także do Australazji i Wysp Pacyfiku. Może tworzyć gęste drzewostany i stać się inwazyjne na niektórych obszarach, w tym na Fidżi i Australii, i stał się poważnym chwastem środowiskowym w północnej Australii. Jest to szybko rosnące drzewo o średniej długości życia, które może szybko osiągnąć wysokość od 3 do 12 metrów.

Ziziphus mauritiana to średniej wielkości drzewo, które rośnie energicznie i ma szybko rozwijający się korzeń palowy, niezbędną adaptację do warunków suszy. Gatunek jest bardzo zróżnicowany pod względem wysokości, od krzaczastego krzewu o wysokości od 1,5 do 2 m, do drzewa o wysokości od 10 do 12 m i średnicy pnia około 30 cm. Z. mauritiana może być wyprostowany lub szeroko rozłożysty, z wdzięcznie opadającymi ciernistymi gałęziami, zygzakowatymi gałązkami, bez cierni lub osadzonymi z krótkimi, ostrymi prostymi lub haczykowatymi kolcami.

Liście są naprzemienne, jajowate lub podłużnie eliptyczne z zaokrąglonym wierzchołkiem, z 3 zagłębionymi podłużnymi żyłkami u podstawy. Liście mają około 2,5 do 3,2 cm długości i 1,8 do 3,8 cm szerokości i mają drobny ząb na brzegu. Jest ciemnozielona i błyszcząca na górnej stronie, a owłosiona i jasnozielona do szarozielonej na dolnej stronie. W zależności od klimatu liście Z. mauritiana mogą być wiecznie zielone lub liściaste.

Kwiaty są drobne, żółte, pięciopłatkowe, zwykle po dwa i trzy w kątach liści. Kwiaty są białe lub zielonkawobiałe, a owoce pomarańczowe do brązowych, długości 2-3 cm, z jadalnym białym miąższem otaczającym dwumiejscowy piren.

To szybko rosnące drzewo zaczyna owocować w ciągu trzech lat. Owoc jest miękki, soczysty, pestkowiec o średnicy 2,5 cm, choć u niektórych odmian może dochodzić do 6,25 cm długości i 4,5 cm szerokości. Forma może być owalna, odwrotnie jajowata, okrągła lub podłużna; skóra gładka lub szorstka, błyszcząca, cienka, ale twarda. Owoce dojrzewają w różnym czasie nawet na jednym drzewie. Owoce są najpierw zielone, w miarę dojrzewania żółkną. W pełni dojrzały owoc jest całkowicie czerwony, miękki, soczysty z pomarszczoną skórką i przyjemnym aromatem. Dojrzały owoc ma słodko-kwaśny smak. Zarówno konsystencja miąższu, jak i smak przypomina jabłka. Pod dojrzałością miąższ jest biały i chrupiący, w smaku od kwaśnego do subkwaśnego do słodkiego. W pełni dojrzałe owoce są mniej kruche i nieco mączne; przejrzałe owoce są pomarszczone, miąższ płowożółty, miękki, gąbczasty i piżmowy. Początkowo aromat jest jabłkowy i przyjemny, ale po przejrzeniu staje się osobliwie piżmowy. Istnieje pojedynczy, twardy, owalny lub spłaszczony, szorstki centralny kamień, który zawiera 2 eliptyczne, brązowe nasiona o długości 6 mm.

Owoce są spożywane na surowo, marynowane lub używane w napojach. Jest dość pożywna i bogata w witaminę C. Ustępuje mu jedynie guawa i jest znacznie wyższa niż cytrusy czy jabłka. W Indiach dojrzałe owoce są głównie spożywane na surowo, ale czasami są duszone. Lekko niedojrzałe owoce kandyzowane są w procesie nakłuwania, zanurzania w roztworze soli. Dojrzałe owoce są konserwowane przez suszenie na słońcu, a poza sezonem przygotowywany jest proszek. Zawiera od 20 do 30% cukru, do 2,5% białka i 12,8 węglowodanów. Owoce są również spożywane w innych postaciach, takich jak suszone, kandyzowane, marynowane, jako sok lub masło berne. W Etiopii owoce są używane do ogłupiania ryb.