Thespesia populnea / Hibiscus populneus / Thespesia macrophylla - Portia Tree, Pacific Rosewood, Indian Tulip Tree, Milo Seeds

Opis

Thespesia populnea, powszechnie znana między innymi jako portia, palisander pacyficzny, tulipanowiec indyjski lub milo, jest gatunkiem kwitnącej rośliny należącej do rodziny malwa, Malvaceae. Jest to drzewo spotykane powszechnie na wybrzeżach całego świata. Jednak drzewo Portia pochodzi prawdopodobnie tylko z tropików Starego Świata. Został sprowadzony na wyspy Pacyfiku z wyspy Azji Południowo-Wschodniej przez prehistorycznych podróżników austronezyjskich.

Thespesia populnea pochodzi z tropików Starego Świata i jest przystosowana do rozprzestrzeniania się w morzu i wzrostu w środowiskach wyspiarskich. Podobnie jak pokrewne Talipariti tiliaceum, było to jedno z głównych źródeł włókien łykowych do produkcji powrozów i drewna dla austronezyjskich statków podporowych i rzeźbiarskich. Chociaż nasiona rośliny mogą przetrwać miesiące na prądach morskich, żadne szczątki T. populnea nie zostały odzyskane z Polinezji przed ekspansją austronezyjską (ok. 5000 BP), dlatego uważa się ją za roślinę kajakową, celowo sprowadzoną i sprowadzoną przez austronezyjskich podróżników na wyspach osiedlili się.

Drzewa uważane były za święte w kulturze polinezyjskiej i były powszechnie sadzone na stanowiskach marae wraz z takimi drzewami jak Ficus, Fagraea berteroana, Casuarina equisetifolia i Calophyllum inophyllum.

Drzewo Portia osiąga wysokość 6–10 m (20–33 stóp), a jego pień może mieć średnicę do 20–30 cm (7,9–11,8 cala). Rośnie na wysokości od poziomu morza do 275 m (902 stóp) w obszarach, które otrzymują 500-1600 mm (20-63 cali) rocznych opadów. Drzewo Portia może rosnąć w szerokim zakresie typów gleb, które mogą występować w środowiskach przybrzeżnych, w tym na glebach pochodzących z kwarcu (piasku), wapienia i bazaltu; preferuje gleby obojętne (pH 6–7,4). Ziarna pyłku mają średnicę około 70 mikronów.

Twardziel drzewa Portia jest ciemno czerwonawo-brązowa do czekoladowo-brązowej i ma ciężar właściwy od 0,55 do 0,89.

Drzewo Portia jest znane jako milo lub miro w językach polinezyjskich. Jest popularna na Hawajach do obróbki drewna (powszechnie zamieniana na miski) ze względu na gamę wyrażanych kolorów (brązowy, przez żółty, aż po czerwony). Tradycyjnie była sadzona w świętych gajach i wykorzystywana do rzeźby religijnej w całej wschodniej Polinezji. Na Tahiti drewno Milo jest używane do wyrobu to'ere (drewnianego bębna z otworami), używanego w tradycyjnym tahitańskim plemiennym bębnieniu. Mako?i był używany do tabliczek rongorongo na Wyspie Wielkanocnej. Odkąd w XX wieku pojawiły się łodzie z aluminiowym kadłubem, Pitcairnerowie regularnie podróżowali na wyspę Henderson, aby zbierać drewno miro. Zazwyczaj wyruszają do Henderson tylko raz w roku, ale przy sprzyjającej pogodzie mogą odbyć do trzech podróży. Pitcairnerowie rzeźbią drewno w osobliwości, z których czerpią znaczną część swoich dochodów.

W Nowej Irlandii do produkcji bębnów klepsydrowych używa się drewna Portia. W Tonga jego kora jest używana do leczenia infekcji jamy ustnej u niemowląt, a drewno jest używane do produkcji kajaków, części domów i dzieł sztuki.

W Azji Południowej jest używany do wyrobu thavil, karnatyckiego instrumentu muzycznego południowych Indii. Kwiat drzewa Portia odegrał rolę w ruchu niepodległościowym Sri Lanki, kiedy został sprzedany w Dzień Pamięci przez Ruch Suriya-Mal zamiast maku, aby pomóc byłym żołnierzom Sri Lanki. Drewno z drzewa było używane przez wczesnych Tamilów do wyrobu instrumentów w starożytnym Tamilakamie.