Opis
Aegle marmelos, powszechnie znany jako bael, również pigwa bengalska, złote jabłko, japońska gorzka pomarańcza, kamienne jabłko lub jabłoń drzewna, to rzadki gatunek drzewa rodzimego na subkontynencie indyjskim i Azji Południowo-Wschodniej. Występuje w Indiach, Bangladeszu, Sri Lance i Nepalu jako gatunek naturalizowany. Drzewo uważane jest przez Hindusów za święte.
Aegle marmelos to krzew liściasty lub małe lub średnie drzewo, o wysokości do 13 metrów (43 stóp) o smukłych, opadających gałęziach i raczej otwartej, nieregularnej koronie.
Owoce dojrzewają na drzewie około 11 miesięcy, osiągając dojrzałość w grudniu. Może osiągnąć wielkość dużego grejpfruta lub pomelo, a niektóre są nawet większe. Skorupa jest tak twarda, że trzeba ją rozbić młotkiem lub maczetą. Miąższ włóknisty żółty jest bardzo aromatyczny. Opisywano go jako smakujący marmolady i pachnący różami. Boning (2006) wskazuje, że smak jest „słodki, aromatyczny i przyjemny, choć w niektórych odmianach jest cierpki i lekko cierpki. Przypomina marmoladę zrobioną po części z cytrusów, a po części z tamaryndowca”. Liczne owłosione nasiona są otoczone śluzowatym śluzem.
Bael jest używany w rytualnych rytuałach Hindusów. Bael jest uważane za jedno ze świętych drzew Hindusów. Najwcześniejsze dowody religijnego znaczenia bael pojawiają się w Shri Shuktam z Rygwedy, która czci tę roślinę jako rezydencję bogini Lakszmi, bóstwa bogactwa i dobrobytu. Drzewa Bael są uważane za wcielenie bogini Sati. Drzewa Bael można zwykle zobaczyć w pobliżu świątyń hinduistycznych i ich przydomowych ogrodów. Uważa się, że hinduskie bóstwo, Pan Shiva, lubi drzewa bael, a ich liście i owoce nadal odgrywają główną rolę w jego czczeniu, ponieważ potrójny kształt liścia symbolizuje jego trójząb.
W tradycyjnej praktyce religii hinduskiej i buddyjskiej przez ludzi z kultury Newar w Nepalu, drzewo bael jest częścią rytuału płodności dla dziewcząt, znanego jako Bel Bibaaha. Dziewczyny są „poślubione” owocowi bael; tak długo, jak owoc jest bezpieczny i nigdy nie pęka, dziewczyna nigdy nie może owdowić, nawet jeśli jej ludzki mąż umrze. To rytuał, który gwarantuje wysoki status wdów w społeczności Newarów w porównaniu z innymi kobietami w Nepalu.