Aegle marmelos / Belou marmelos / Crateva marmelos - Bael, Bengal Quince, Golden Apple, Japanese Bitter Orange, Stone Apple, Wood Apple Seeds

Beschrijving

Aegle marmelos, algemeen bekend als bael, ook Bengaalse kweepeer, gouden appel, Japanse bittere sinaasappel, steenappel of houtappel, is een zeldzame boomsoort die inheems is in het Indiase subcontinent en Zuidoost-Azië. Het is aanwezig in India, Bangladesh, Sri Lanka en Nepal als een genaturaliseerde soort. De boom wordt door hindoes als heilig beschouwd.

Aegle marmelos is een bladverliezende struik of kleine tot middelgrote boom, tot 13 meter (43 voet) hoog met slanke hangende takken en een vrij open, onregelmatige kroon.

De vrucht heeft ongeveer 11 maanden nodig om aan de boom te rijpen en is in december volwassen. Het kan de grootte bereiken van een grote grapefruit of pomelo, en sommige zijn zelfs groter. De schaal is zo hard dat hij met een hamer of machete moet worden gekraakt. Het vezelige gele vruchtvlees is zeer aromatisch. Het is beschreven als het proeven van marmelade en het ruiken van rozen. Uitbenen (2006) geeft aan dat de smaak "zoet, aromatisch en aangenaam is, hoewel pittig en licht samentrekkend in sommige variëteiten. Het lijkt op een marmelade die deels is gemaakt met citrus en deels met tamarinde.” Talrijke harige zaden zijn ingekapseld in een slijmerige slijmlaag.

Bael wordt gebruikt in de rituele riten van hindoes. Bael wordt beschouwd als een van de heilige bomen van hindoes. Het vroegste bewijs van religieus belang van bael verschijnt in Shri Shuktam van Rig Veda, die deze plant vereert als de residentie van godin Lakshmi, de godheid van rijkdom en welvaart. Bael-bomen worden beschouwd als een incarnatie van godin Sati. Baelbomen zijn meestal te zien in de buurt van de hindoetempels en hun eigen tuinen. Er wordt aangenomen dat de hindoeïstische godheid Lord Shiva dol is op baelbomen en dat de bladeren en vruchten nog steeds een hoofdrol spelen in zijn aanbidding, omdat de drievoudige vorm van het blad zijn drietand symboliseert.

In de traditionele beoefening van de hindoeïstische en boeddhistische religies door mensen uit de Newar-cultuur van Nepal, maakt de bael-boom deel uit van een vruchtbaarheidsritueel voor meisjes dat bekend staat als de Bel Bibaaha. Meisjes zijn "getrouwd" met de baelvrucht; zolang de vrucht veilig wordt bewaard en nooit barst, kan het meisje nooit weduwe worden, zelfs niet als haar menselijke echtgenoot sterft. Dit is een ritueel dat de hoge status van weduwen in de Newar-gemeenschap garandeert in vergelijking met andere vrouwen in Nepal.