Aegle marmelos / Belou marmelos / Crateva marmelos - Bael, Bengal Pigwa, Złote Jabłko, Japońska Gorzka Pomarańcza, Kamienne Jabłko, Wood Apple Seeds

Opis

Aegle marmelos, powszechnie znany jako bael, również pigwa bengalska, złote jabłko, japońska gorzka pomarańcza, kamienne jabłko lub jabłoń drzewna, to rzadki gatunek drzewa rodzimego na subkontynencie indyjskim i Azji Południowo-Wschodniej. Występuje w Indiach, Bangladeszu, Sri Lance i Nepalu jako gatunek naturalizowany. Drzewo uważane jest przez Hindusów za święte.

Aegle marmelos to krzew liściasty lub małe lub średnie drzewo, o wysokości do 13 metrów (43 stóp) o smukłych, opadających gałęziach i raczej otwartej, nieregularnej koronie.

Owoce dojrzewają na drzewie około 11 miesięcy, osiągając dojrzałość w grudniu. Może osiągnąć wielkość dużego grejpfruta lub pomelo, a niektóre są nawet większe. Skorupa jest tak twarda, że trzeba ją rozbić młotkiem lub maczetą. Miąższ włóknisty żółty jest bardzo aromatyczny. Opisywano go jako smakujący marmolady i pachnący różami. Boning (2006) wskazuje, że smak jest „słodki, aromatyczny i przyjemny, choć w niektórych odmianach jest cierpki i lekko cierpki. Przypomina marmoladę zrobioną po części z cytrusów, a po części z tamaryndowca”. Liczne owłosione nasiona są otoczone śluzowatym śluzem.

Bael jest używany w rytualnych rytuałach Hindusów. Bael jest uważane za jedno ze świętych drzew Hindusów. Najwcześniejsze dowody religijnego znaczenia bael pojawiają się w Shri Shuktam z Rygwedy, która czci tę roślinę jako rezydencję bogini Lakszmi, bóstwa bogactwa i dobrobytu. Drzewa Bael są uważane za wcielenie bogini Sati. Drzewa Bael można zwykle zobaczyć w pobliżu świątyń hinduistycznych i ich przydomowych ogrodów. Uważa się, że hinduskie bóstwo, Pan Shiva, lubi drzewa bael, a ich liście i owoce nadal odgrywają główną rolę w jego czczeniu, ponieważ potrójny kształt liścia symbolizuje jego trójząb.

W tradycyjnej praktyce religii hinduskiej i buddyjskiej przez ludzi z kultury Newar w Nepalu, drzewo bael jest częścią rytuału płodności dla dziewcząt, znanego jako Bel Bibaaha. Dziewczyny są „poślubione” owocowi bael; tak długo, jak owoc jest bezpieczny i nigdy nie pęka, dziewczyna nigdy nie może owdowić, nawet jeśli jej ludzki mąż umrze. To rytuał, który gwarantuje wysoki status wdów w społeczności Newarów w porównaniu z innymi kobietami w Nepalu.