Parkinsonia aculeata / Inga pyriformis / Mimosa pedunculata / Parkia harbesonii / Parkia macropoda - Palo Verde, Mexican Palo Verde, Parkinsonia, Jerusalem Thorn, Jelly Bean Tree, Palo De Rayo, Retama Seeds

Beschrijving

Parkinsonia aculeata is een soort van meerjarige bloeiende boom in de erwtenfamilie, Fabaceae. Veel voorkomende namen zijn palo verde, Mexicaanse palo verde, Parkinsonia, Jeruzalem-doorn, jelly bean-boom, palo de rayo en retama.

Parkinsonia aculeata kan een stekelige struik of een kleine boom zijn. Het groeit 2-8 m (6,6-26,2 voet), met een maximale hoogte van 10 meter (33 voet). Palo verde kan enkele of meerdere stengels hebben en veel takken met hangende bladeren. De bladeren en stengels zijn kaal. De bladeren zijn afwisselend en geveerd (15 tot 20 cm lang). De afgeplatte bladsteel wordt omzoomd door twee rijen van 25-30 kleine ovale blaadjes; de blaadjes zijn snel bladverliezend bij droog weer (en in de winter in sommige gebieden) en laten de groene bladstelen en takken fotosynthetiseren.

De takken groeien dubbele of driedubbele scherpe stekels 7-12 mm (0,28-0,47 inch) lang bij de oksels van de bladeren. De bloemen zijn geeloranje en geurig, 20 mm (0,79 inch) in diameter, groeiend uit een lange slanke stengel in groepen van acht tot tien. Ze hebben vijf kelkblaadjes en vijf bloembladen, waarvan vier helderder en ruitvormig eivormig, de vijfde langwerpig, met warmere gele en paarse vlekken aan de basis. De bloeiperiode is in de middelste maanden van de lente (maart-april of september-oktober). De bloemen worden bestoven door bijen. De vrucht is een zaadpod, leerachtig van uiterlijk, lichtbruin als ze volwassen zijn.

P. aculeata is inheems in het zuidwesten van de Verenigde Staten en het noorden van Mexico ten zuiden van de Galapagos-eilanden en het noorden van Argentinië. Het is geïntroduceerd in Afrika, Australië, India, Pakistan en Spanje.

Parkinsonia aculeata heeft een hoge droogtetolerantie en wordt eenvoudigweg kleiner. In vochtige en humusrijke omgevingen wordt het een grotere, spreidende schaduwboom. Deze plant geeft de voorkeur aan blootstelling aan de volle zon, maar kan groeien op een breed scala aan droge gronden (zandduinen, klei, alkalische en kalkachtige gronden, enz.), op een hoogte van 0-1.500 meter (0-4.921 ft) boven zeeniveau .

In Mexico worden de bladeren gedrenkt en verwerkt tot medicijn tegen koorts en epilepsie.

Het gebladerte wordt zelden door vee gebladerd vanwege de stekels.