Crataegus songarica / Crataegus fischeri / Crataegus darvasica - Nasiona głogu azjatyckiego

Opis

Crataegus songarica to azjatycki gatunek głogu z czarnymi owocami, który jest czasami używany w medycynie. Jest blisko spokrewniony z Crataegus ambigua, gatunkiem o czerwonych owocach.

Rodzimy zasięg gatunku obejmuje znaczną część Azji Środkowej i Xinjiangu. Rośnie na wapieniu lub granicie, na wysokości 800-2700 m.

Roślina to drzewo lub mały krzew z cierniami o długości do 15 mm. Białe kwiaty mają 18-20 pręcików z fioletowymi pylnikami i występują w grupach po 10-20. Owoc ma średnicę 6–14 mm, nieco dłuższy niż szeroki, fioletowo-czarny z 1–3 pestkami (zwykle 2).

Głóg azjatycki to krzew lub małe drzewo o wysokości 4-5 m, uzbrojone lub nieuzbrojone; kolczaste 0,8-1,5 cm, grube. Białe kwiaty mają 18-20 pręcików z fioletowymi pylnikami i występują w grupach po 10-20. Łodygi kwiatowe 0,5-1,5 cm, za młodu lekko aksamitnie owłosione. Kielich działkowy dzwonkowaty, początkowo aksamitnie owłosiony, wkrótce bezwłosy. Płatki są trójkątne, jajowate lub szeroko lancetowate, około 3 mm, poniżej początkowo aksamitnie owłosione, stają się bezwłose. Płatki są nieobecne. Gałęzie są fioletowo-brązowe, gdy są młode, szaro-brązowe, gdy są stare, początkowo słabo aksamitnie owłosione, wkrótce bezwłose, okrągłe; pąki czerwonobrązowe, jajowate, bezwłose. Przylistki są sierpowate lub lancetowate, około 8 mm, zielne. Ogonki liściowe są 2-2,5 cm, bezwłose lub prawie bezwłose; blaszka liściowa romboidalno-jajowata do szeroko jajowatej, 3,5-6,5 x 2,5-5,5 cm, obie powierzchnie za młodu aksamitnie owłosione, stają się bezwłose, podstawa klinowata, rzadko szeroko klinowata, brzeg daleko ząbkowany i z 2 lub 3 parami głębokie płaty lub płytko klapowane na końcu, płaty podłużne, czubek spiczasty. Owoc czerwono-czarny z żółtym miąższem, rzadko nakrapiany, kulisty, rzadko elipsoidalny, o średnicy 1,2-1,6 cm, bezwłosy; działki trwałe, refleksyjne. Głóg azjatycki występuje w Iranie do północno-zachodnich Chin i W Himalajach, na wysokości 500-2000 m. Kwitnienie: maj-czerwiec.

Zastosowanie lecznicze: Wyciąg lub sok z rośliny, lokalnie znanej jako Ghingaaru, jest stosowany jako tonik w chorobach serca w Chambaa, Kaanaataal, Ghanshmal, dolinie Bhilanganaa, dolinie Jamunaa, obszarach Taunt w północno-zachodnich Himalajach. W regionie Kaszmiru jest również stosowany lokalnie w chorobach serca. Według Bogactwa Indii owoce są używane jako tonik nasercowy. Używa się ich jako marmolady. Ze skórki i pestki przygotowuje się również napój, podobny do herbaty.