Crataegus songarica / Crataegus fischeri / Crataegus darvasica - Aziatische meidoornzaden

Beschrijving

Crataegus songarica is een Aziatische meidoornsoort met zwart fruit die soms medicinaal wordt gebruikt. Het is nauw verwant aan Crataegus ambigua, een soort met rode vruchten.

Het oorspronkelijke verspreidingsgebied van de soort beslaat een groot deel van Centraal-Azië en Xinjiang. Het groeit op kalksteen of graniet, op een hoogte van 800-2700 m.

De plant is een boom of kleine struik met doornen tot 15 mm lang. De witte bloemen hebben 18-20 meeldraden met paarse helmknoppen en komen voor in groepen van 10-20. De vrucht is 6-14 mm in diameter, iets langer dan breed, paars-zwart met 1-3 stenen (meestal 2).

Aziatische Meidoorn is een struik of kleine boom, 4-5 m hoog, gewapend of ongewapend; stekelig 0,8-1,5 cm, stevig. De witte bloemen hebben 18-20 meeldraden met paarse helmknoppen en komen voor in groepjes van 10-20. Bloemstengels zijn 0,5-1,5 cm, op jonge leeftijd licht fluwelig behaard. De kelkkelk is klokvormig, aanvankelijk fluweelachtig behaard, al snel haarloos. De kelkbladen zijn driehoekig-eivormig of breed lancetvormig, ongeveer 3 mm, onderaan aanvankelijk fluweelachtig behaard, wordend haarloos. Bloemblaadjes zijn afwezig. Takken zijn paarsachtig bruin als ze jong zijn, grijsachtig bruin als ze oud zijn, aanvankelijk dun fluweelachtig behaard, al snel haarloos, rond; knoppen roodbruin, eivormig, onbehaard. Stipules zijn sikkelvormig of lancetvormig, ongeveer 8 mm, kruidachtig. Bladstelen zijn 2-2,5 cm, haarloos of bijna haarloos; bladblad ruitvormig-eirond tot breed eivormig, 3,5-6,5 x 2,5-5,5 cm, beide oppervlakken fluweelachtig behaard als ze jong zijn, wordend haarloos, basis wigvormig, zelden breed wigvormig, rand op afstand zaagtandig en met 2 of 3 paar diepe lobben, of ondiep gelobd aan het uiteinde, lobben langwerpig, puntig. Fruit is roodachtig zwart met geel vruchtvlees, dun gestippeld, bolvormig, zelden ellipsvormig, 1,2-1,6 cm in diameter, haarloos; kelkblaadjes persistent, gereflecteerd. Aziatische meidoorn komt voor in Iran tot NW China en W Himalaya, op een hoogte van 500-2000 m. Bloei: mei-juni.

Medicinaal gebruik: Het extract of sap van de plant, plaatselijk bekend als Ghingaaru, wordt gebruikt als een tonicum bij hartaandoeningen in Chambaa, Kaanaataal, Ghanshmal, Bhilanganaa-vallei, Jamunaa-vallei, Taunt-gebieden van NW Himalaya. In de regio Kasjmir wordt het ook plaatselijk gebruikt bij hartaandoeningen. Volgens de Wealth of India worden de vruchten gebruikt als harttonicum. Ze worden gebruikt als marmelade. Van de schil en de pit wordt ook een drank bereid, vergelijkbaar met thee.