Tithonia diversifolia / Mirasolia diversifolia - Boomgoudsbloem, Mexicaanse Tournesol, Mexicaanse Zonnebloem, Japanse Zonnebloem, Nitobe Chrysanthemum, Boliviaanse Zonnebloem, Mexicaanse Zonnebloem, Struik-zonnebloemzaden

Beschrijving

Tithonia diversifolia is een soort van bloeiende plant in de familie Asteraceae die algemeen bekend staat als de boom goudsbloem, Mexicaanse tournesol, Mexicaanse zonnebloem, Japanse zonnebloem of Nitobe chrysanthemum. Het is inheems in Mexico en Midden-Amerika, maar heeft een bijna pantropische verspreiding als geïntroduceerde soort. Afhankelijk van het gebied kunnen ze eenjarig of meerjarig zijn. Het heeft een groot potentieel getoond bij het verhogen van de bodemvruchtbaarheid in bodems die verarmd zijn aan voedingsstoffen. Afkomstig uit Mexico; onderzoek heeft aangetoond dat het potentieel ten goede komt aan arme Afrikaanse boeren. Deze plant is een wiet die snel groeit en een optie is geworden als betaalbaar alternatief voor dure kunstmest. Het heeft aangetoond dat het de plantenopbrengst en de bodemvoedingsstoffen van stikstof (N), fosfor (P) en kalium (K) verhoogt.

Tithonia diversifolia is 2-3 m (6,6-9,8 ft) hoog met rechtopstaande en soms houtachtige stengels in de vorm van houtachtige struiken. De grote, opvallende bloemen zijn geel tot oranje gekleurd en 5-15 cm breed en 10-30 cm lang. De bladeren zijn sub-ovaal, gezaagd, acuut, 10 tot 40 cm lang, eenvoudig of meestal 3-7 gelobd, enigszins kliervormig en enigszins grijsachtig aan de onderkant. De zaden zijn dopvruchten, 4-hoekig en 5 mm lang. De zaden worden verspreid door de wind. De bladeren van de plant wisselen elkaar af in zijden waar ze aan groeien, vandaar de naam diversifolia. Dit gaat gepaard met bloemen die geel van kleur zijn en variëren van 6-13 cm lang. Het kan het hele jaar door groeien en de zaden worden verspreid via wind, water en dieren.

Deze plant werd oorspronkelijk gedomesticeerd in Mexico en verspreidde zich naar andere delen van Midden- en Zuid-Amerika en naar het noorden naar de Verenigde Staten. Het is als sierplant naar delen van Afrika en Azië gebracht en is een invasieve wiet geworden die wijdverbreid is. Het wordt het meest gevonden in gebieden met een hoogte tussen 550 m en 1950 m. Het wordt vaak gevonden verspreid over rivieren en bermen. In Azië en Latijns-Amerika wordt deze plant ook wel kembang bulan (Indonesisch en Javaans), jalacate (Spaans), buatong (Thai) en dã qu? (Vietnamees).

– In Japan werden ze tegen het einde van de Meiji-periode geïmporteerd als sierplanten, hoewel ze daar zelden werden gekweekt. Ze hebben een karakteristieke bittere smaak en werden gebruikt om koorts te veroorzaken om vergiftiging te bestrijden, hoewel ze niet voor directe medicinale doeleinden werden gebruikt. Er is ook het verhaal van de soort die door Nitobe Inazo in Japan werd geïntroduceerd, vandaar de Japanse naam, de Nitobe-chrysanthemum (????; Nitobegiku).
– Het is het officiële symbool van de stad Da Lat, Vietnam.
– Ze worden verkocht op markten voor kruidengeneesmiddelen in Taiwan.
- Het is de provinciale bloem van de provincie Mae Hong Son, Thailand.
– T.diversifolia kan worden gebruikt als groenbemesting voor boeren. Het kan ook worden gebruikt als kippenvoer, brandhout, bodemerosiebestrijding en bouwmaterialen. Voor bemesting wordt het gebruikt als een mulch die op de grond kan worden uitgestrooid of eronder kan worden begraven. De voordelen hiervan zijn dat het gebruik van de plant als meststof de gewasopbrengsten heeft verhoogd. T. diversifolia heeft het vermogen om fosfor in grote hoeveelheden in de bodem te herstellen. T. diversifolia als meststof bevat 1,76% N, 0,82% P en 3,92% K. Alle drie de eigenschappen zijn lager in rundermest en P is hoger in pluimvee- en varkensmest.

T.diversifolia kan in veel verschillende omgevingscondities groeien. Het heeft een matige droogtetolerantie. Het wordt ideaal gekweekt in gebieden met een jaarlijkse regenval van 1000-2000 mm en een temperatuur van 15-31 graden Celsius. Deze plant heeft geen grote hoeveelheid voedingsstoffen nodig omdat ze in staat is om de hoeveelheid essentiële voedingsstoffen in de bodem zelf te vergroten. Als onkruid verspreidt het zich snel waardoor boeren grote hoeveelheden kunnen verkrijgen voor het gebruik van bemesting.