Viola odorata - fiołek drzewny, fiołek słodki, czar, fiołek angielski, fiołek pospolity, fiołek kwiaciarski, nasiona fiołka ogrodowego

Opis

Viola odorata to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny altówek, pochodzący z Europy i Azji. Ta mała, wytrzymała bylina zielna jest powszechnie znana jako fiołek drzewny, fiołek słodki, fiołek angielski, fiołek pospolity, fiołek florystyczny lub fiołek ogrodowy. Został wprowadzony do Ameryki Północnej i Australii.

Viola odorata, oprócz swojego ozdobnego piękna, posiada kilka innych atrybutów, jak np. fiołek afrykański (saintpaulia ionantha) i są bardzo podobne, ich różnice są fundamentalne.

Słodki fiołek (viola odorata) pojawia się z biegiem czasu w różnych formach literatury, sztuki i medycyny. Narodowy kwiat Aten, grecja; starożytni Persowie używali go do nadania szczególnego smaku swoim lodom, a Rzymianie robili smaczne słodkie wino z fiołków.

W XVIII wieku altówkę zapachową stosowano w leczeniu raka skóry, a ostatnio stosowano ją w tym samym celu. Uważa się, że jej liście łagodzą ból guzów nowotworowych, zwłaszcza gardła.

Kwiaty są jadalne, dodawane do sałatek oraz ozdabiają ciasta i inne desery. W lecznictwie stosowana jest cała roślina. Obecnie jego głównym zastosowaniem jest jako środek barwiący oraz do produkcji perfum.

Jego naturalnym środowiskiem są lasy oraz obszary zacienione i wilgotne. Łatwy w uprawie w doniczkach, bramkarzy, które zapewniają zacienienie w najgorętsze godziny dnia, a nawet w pomieszczeniach.

Słodki zapach tego kwiatu okazał się popularny, szczególnie w późnym okresie wiktoriańskim, i konsekwentnie był wykorzystywany do produkcji wielu kosmetycznych zapachów i perfum. Francuzi znani są również z fiołkowego syropu, najczęściej wytwarzanego z ekstraktu z fiołków. W Stanach Zjednoczonych ten francuski syrop fiołkowy jest używany do wyrobu fiołkowych bułeczek i pianek. Zapach fioletowych kwiatów jest charakterystyczny, a tylko kilka innych kwiatów ma choć trochę podobny zapach. Odniesienia do fiołków i pożądanego charakteru zapachu sięgają klasycznych źródeł, takich jak Pliniusz i Horacy, kiedy używano nazwy „Ion” do opisu tego kwiatu, od którego nazwa charakterystycznych składników chemicznych kwiatu, jonony – jest pochodny. W 1923 Poucher napisał, że kwiaty były szeroko uprawiane zarówno w Europie, jak i na Wschodzie ze względu na ich zapach, przy czym zarówno kwiaty, jak i liście były zbierane i ekstrahowane osobno dla zapachu, a kwiaty zbierane również do wykorzystania w cukierniczym syropie galenowym i do produkcji lekarstwo.

Istnieją pewne wątpliwości, czy prawdziwy ekstrakt z kwiatu fiołka jest nadal używany komercyjnie w perfumach. Z pewnością było to na początku XX wieku, ale do czasu, gdy Steffen Arctander pisał pod koniec lat pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych, produkcja „prawie zniknęła”. Jednak absolut z liści fiołka pozostaje szeroko stosowany we współczesnym perfumiarstwie.

Liście są jadalne. Ekstrakt z prawdziwego kwiatu fiołka jest dostępny do zastosowań kulinarnych, zwłaszcza w krajach europejskich, ale jest drogi.