Chukrasia tabularis - Biały cedr, indyjski mahoń, indyjska sekwoja, birmański migdał, bękart nasiona cedru

Opis

Chukrasia tabularis to drzewo, które w swoim naturalnym środowisku może osiągnąć ponad 40 metrów wysokości przy średnicy do 110 – 175 cm. Jego rodzimy i występujący obszar obejmuje Bangladesz, Kambodżę, Indie, Laos, Malezję, Birmę, Siri Lankę, Tajlandię, krewetki, Kostarykę, Nigerię, Portoryko, RPA i Stany Zjednoczone Ameryki.

Drzewo pełne atrybutów i szybkiego wzrostu.

Jej drewno jest wysoko cenione do stolarki wewnętrznej, produkcji szafek o wysokim standardzie, paneli dekoracyjnych, drzwi, okien, rzeźb, zabawek, podłóg i baterii. Wykorzystywany jest również m.in. do podkładów kolejowych, przemysłu stoczniowego, instrumentów muzycznych i celulozy. Drewno jest dość odporne na wilgoć.

Kwiaty zawierają czerwono-żółty barwnik. Młode liście i kora zawierają odpowiednio 22% i 15% garbników.

Chukrasia tabularis jest gatunkiem jednorodnym, kwiaty są jednopłciowe. Kwitnienie zwykle następuje od szóstego roku uprawy.

Gatunek na ogół występuje na dobrze przepuszczalnych glebach na równinach i wzgórzach. Występuje regularnie w lasach nizinnych. Jest drzewem dominującym, występującym również na wierzchołkach lasów naturalnych.

W Malezji na Półwyspie Okazjonalnie występuje jako osadnik nagiej ziemi, w tym drogi. W Sarawaku występuje przede wszystkim w wapieniu.

Chukrasia tabularis, generalnie unika gleb ciężkich i wilgotnych. Mahoń wschodnioindyjski to roślina pochodząca z tropików nizinnych, występująca zwykle na wysokości od 100 do 1200 metrów.

Drzewo pełne atrybutów i szybkiego wzrostu w tropikach, tolerujące lekkie przymrozki, eleganckie liście, doskonałe drewno oraz liście i kora pnia o właściwościach leczniczych.